روز بیست و هفتم....
خدایا شکر
یا دلیل المتحیرین یا غیاث المستغیثین یا صریخ المستصرخین یا جارالمستجیرین یا امان الخائفین یا عون المومنین یا راحم المساکین یا ملجا العاصین یا غافر المذنبین یا مجیب دعوة المضطرین
یا صاحب الزمان ادرکنی
چقدر بد این زندگی که هنوز بعد اندی سال آدم آقای و مولای خودش نبینه معلوم که هنوز آدم نشدم .
یه روز دوباره خوب ،خدای شکر چند روز دیگه مونده به سفر عشق
خدایا تا تو نباشی من هیچ هستم ،یاد سفر مشهد افتادم که حاج آقا میگفت شما اگه احترام میشید همه جا تحویل تون میگیرند به خاطر خودتون به خاطر این که ژائر امام رضا هستید اینجا همینه جون زائر امام حسین هستم تحویل میگیرند ما کجا اونها کحا که همه نورانی و رفیق های شهیدان مدافعان حرم ...
ان شاءالله نوکری خوبی باشم ارباب برای زائرانت
واقعا تو این چند سال بالا و پایین های زندگیم می بینم درسته بعضی مواقع تلخ بود ولی اصلا فکرش نمیکردم کربلایی بشم چه برسه اونم دوبار چه برسه خادم بشم .مشهد اونم برای اولین دیدار اونم پیاده که خیلی خاص بود .دوستانی که پیدا کردم .واقعا شکرت خدا .
با خدا باش و پادشاهی کن
بی خدا باش هر چه میخواهی کن